Stress

STRESS

Help, ik heb last van stress.

Het is namelijk blok, en ik heb er geen zin meer in. Vorige week was ik best blij dat ik eens even zonder al die schoolrompslomp mocht gezellig mezelf wezen en wat lezen op een dag maar blijkt nu dat ik zoveel andere dingen kan doen en dat is niet zo goed...

Ik wisselde al vakken, zodat ik een soort rustige aanloop kan creëren maar ook dat kan mag niet baten. Normaal was het vandaag economie maar ik schakelde over naar een vak waar ik gewoon teksten voor moet aandachtig lezen en er wat verwijzingen tussen steken want het is open boek. Ik moet tegen de zevende nog een paper maken waar ik nog niets voor las, maar ik kreeg een geweldige tip zodat ik er niet veel tijd in moet steken en er toch door zal zijn (ja mijn onderscheiding zal door dit vak staan of vallen) Mijn doelstelling van het begin van het jaar, die je ook bovenaan mijn blog kan lezen is al meer en meer naar de achtergrond gedrongen maar we gaan er nog altijd voor hoor! Alleen ga ik niet dood als het niet zo is, ik ga nog altijd gewoon voor het geen tweede zit hebben.

Maar dan moeten we eerst deze periode overleven, ik studeer in Leuven, dus das de afleiding van de tv al minder en ik kan ook geen twee uur per dag in bad doorbrengen (waar mijn huid mij ook dankbaar voor is) en morgen is het vriendje ook aanwezig in deze gezellige studentenstad en kan ik hem nog eens zien. Want hoeveel ik ook wel waarde hecht aan mijn even gewoon Kelly zijn en met niemand anders echt rekening moeten houden, ik mis toch wel de drukte rond mij. Gisteren kwam de buurmeid even langs voor een kort bezoekje (vandaag moet ze alweer naar huis) en we gingen even iets drinken samen met Jef (een vriend van haar) en ik voelde mij toch alweer een beetje opgepept! Zo opgepept zelfs dat ik heb besloten er nu toch eens deftig in de vliegen, lezen is nu ook zo moeilijk niet en vraagt niet al te veel inspanning dus dat kan ik nu nog wel aan (met een tas thee ernaast natuurlijk)

Voor iedereen in dezelfde situatie: veel blokgenot! Maar het zijn feestdagen dus nu ook niet overdrijven (dat doe ik ook niet )

foto uit de oude doos

Laatst toen ik mijn foto's en muziek aan het overzetten was naar mijn nieuwe pc (bah trouwens, ik heb voor de eerste keer in heel lange tijd microsoft in plaats van mac, nuja de programma's voor school werken deze keer wel deftig en het best een mooi scherm maar toch... even hierop inpikken: ik kreeg een sony vaio, best wel een mooi ding, dat beladen is met vista en ik wil toch even kwijt dat het een vrij flauw afkooksel is van mac maar dat maakt het net iets makkelijker om te wennen, en zei ik al dat hij best wel mooi is? :) ) maar goed, tijdens de transfer kwam ik een foto tegen die ik al een tijdje kwijt was. Een foto van tina, natasja en ik, twee en een half jaar geleden op maanrock. Toen was mijn haar nog kort en oranje en stijl -het was ten tijde van de verkiezingskoorts en ik kon toch niet met mijn geweldige schapenkop op foto's verschijnen?-, en ik zag er ook wel degelijk jonger uit :)
Soit ik wou hem wel delen met de wereld omdat het ongeveer de enige foto is waar ik niet met een gekke kop opsta. Ik heb namelijk een of ander syndroom dat als er een fototoestel naar mij mikt ik de meest onelegante smoelen trek (en geloof dat maar in de vrij letterlijke zin van het woord, de neus omhoog, het hoofd achteruit, een geweldig dubbele kin,... onelegantie ten top dus) vandaar deze jonge foto van mij!
Waarmee ik nu in een bui van heimwee terechtgekomen ben... het is tijd voor een pauze met thee!

krullen?

Daarnet liep ik over straat op weg naar de kiné en iemand die ik ongeveer drie weken geleden leerde kennen zei tegen mij 'kelly jij hebt krullen' dus bij deze een rechtzetting: het is niet omdat ik vaak met stijl haar door leuven huppel dat ik geen collectie pijpekrullen op mijn hoofd heb staan. Alleen is het veel makkelijker om je haar te stijlen en elke ochtend uit je bed te kunnen rollen en te vertrekken zonder eerst een half uur uw haar te moeten fatsoeneren.
En voor die enkele ongelovige mensen bij deze een foto met krullen die ze stiekem namen tijdens het studeren van economie :)

galabal vtk

Vrijdag was het galabal van het VTK in 'tkasteel in brasschaat.
Ja de tijd was er waar om het galakleed uit de kast te halen en mijn haar voor een keertje niet zijn gang te laten gaan maar naar mij te laten luisteren (tem die krullen). Het leek eerst in het gedrang te komen door mijn schouder maar door mijn geweldige kiné heb ik van de avond kunnen genieten zonder al te veel pijn. Die kwam pas de dag erna.
Ik had zelfs een date, de geweldige lucie van wina. Je moet dus echt niet percé een vriend hebben om u te amuseren op een galabal, pak gewoon een vriendin mee en de pret komt ook! En er lopen daar genoeg mannen rond in een kostuum waar je je ogen over kan laten schuiven.
Ik besloot om zelf lasagne verde te maken (1 van mijn specialiteiten al zeg ik het zelf). Gegeten, kleren aangedaan en hups de bus op. Jan had jenever mee op de bus en op voorhand hadden we een fles ciderachtig iets leeggedronken dus ik had al een vrij warm gevoel in mijn buik nog voor ik voet aan wal zette.
Het was er echt ver over daar, ok ingenieurs zullen later wel pakken meer poen scheppen dan de doorsnee filosoof maar op dit ogenblik zijn het nog gewoon studenten en vind ikzelf dat ze niet moeten doen alsof ze overheersers der aarde zijn ofzo :). Maar langs de andere kant zorgden ze ook voor een fijne avond voor mij. Ze hadden daar een soort casino ingericht met hun eigen vtk monopolie geld. En er was alcohol, veel alcohol. Alleen is het toch niet zo een zicht met een galakleed en een pint bier in uw handen. Dus dan dronk ik eerst maar braaf cocktails tot de schroom weg was. Van mijn laatste momenten daar weet ik enkel nog dat ik nogal dissig was op een of andere kerel ( ok eik even onderbreking: de buurmeid roept 'ik ben wel aan het eten man' en terwijl ik naar de tv kijk bedenk ik dat ik dat beter niet had gedaan, ze sneden een heleboel vel weg bij een man die veel was afgevallen en het was goor) goed verder over de avond, normaal ben ik best vriendelijk maar onder invloed van alcohol praat ik nog meer dan anders, mijn humor heeft de neiging een serieus pak droger te worden en blijft commentaar zeker niet onuitgesproken.
De muziek was voorts ook wel fijn, de eddy en freddy disco connection, dezelfde die op lokomotion in onze zaal zijn komen draaien. We zijn tot het einde gebleven en hups de bus op naar huis waar iedereen sliep en wij nogal veel lawaai maakten :) ik zag al op tegen het fietsen en bleek mijn ketting nog eens eraf te liggen ook. Dank u god voor de vrouwelijke charmes die ervoor zorgden dat ik twee jongens kon overtuigen om mij te helpen en dat onder het wel duizend keer dank u zeggen en ook iets dat ze mijn redders waren. Bwa veel meer valt er niet te zeggen, alleen dat het een heel fijne avond was, en dat ik uitkijk naar het volgende galabal. Zeker nu ik mijn nieuw kleed heb.
Dit zal niet echt interessant geweest zijn om te lezen, maar het meedelen deed mij toch weer even aan vrijdag denken.

Powered by ScribeFire.

iedereen heeft recht op zijn portie geluk

Net naar hou van ons aan het kijken op tv.
Hilarisch, een militair en een vrouw van italiaanse afkomst.
Ik kreeg spontaan een krop in mijn keel bij het zien van al die meligheid en moest dan ook luidkeels meedelen aan mijn buurmeisje dat iedereen recht heeft op zijn portie geluk!
Uit de zetel krijg ik nu de commentaar dat hij aan het wenen is en dat ze zo verliefd zijn.
Ze zitten in de auto en zien er zo gelukzalig uit. Ik moet er spontaan van kotsen, de man heeft een lach tot achter zijn oren en de vrouw draagt het stomste juweel dat je ooit hebt gezien (dat kreeg ze als cadeau van hem met de vraag of zij dat zou willen dragen).
Ah de liefde, het is als en bloem en begint stilletjes aan open te bloeien (of zo zegt de man toch)

Powered by ScribeFire.

verduidelijking

Ter verduidelijking bij het vorige. Ik ben niet van plan champagne te drinken :) het gaat gewoon om het alcoholisch geheel ... (of er moest, zoals iemand opmerkte, een knappe gast mij de hele avond van dure drank voorzien)

Powered by ScribeFire.

auwch

Pijnlijke dagen,

eind augustus had ik een auto ongeval met een whiplash als gevolg. Daar had ik na een dikke twee weken weinig last meer van (tot grote verbazing van de dokter) behalve dan de hoofdpijn die zo nu en dan een tevoorschijn komt en de rug die het feestvieren minder lang zet zitten , tot dinsdag... ik stond op en auwauw. Mijn linkerschouder weigerde enige beweging en als ze dat dan toch al deed had ik twee uur later nog pijn. Het begon maandag maar ik dacht dat het een stomme kou op mijn schouderblad was en lette er niet echt op. Nu moet ik er wel op letten, het blijkt een heel pijnlijke ontsteking die weleens het rechtstreekse gevolg van het ongeluk en de nodige stress achteraf kan zijn. Zoals elke student in leuven heb ik een vrij druk leven en past dit echt niet in mijn schema... Het enige voordeel zijn de spierontspanners, ja dat is elke keer een feestje op zich. Ik denk dat geen enkele partydrug daaraan kan tippen. Je neemt zo een pilletje en binnen de vijf minuten draait je wereld, krijg je een ongelooflijke klop en doen je spieren net het tegenovergestelde van wat je vraagt. Bewegen is dan echt een functie van hoe hard je het wilt en hoe zwaar je erover wilt nadenken :). Ik nam natuurlijk net zo pilletje voor een vergadering, en deed er 20 minuten om op school te geraken in plaats van de gewoonlijke 4... op straat riepen enkele bekenden mij na dat het toch wel een beetje vroeg was om zat over straat te lopen. Maar ik hou ervan, ja hoor, en denk nu al met spijt naar de dagen dat ik de pilletjes niet meer mag nemen. De enige consequentie is dat je geen alcohol mag nuttigen als zo een pilletje in omloop is in je lichaam. Dus de cantus van gisteren was vrij stom (ook al wegens het niet kunnen bewegen van de linkerbovenarm) en is het nu ook morgen net geen galabal? Dus nu moet ik beginnen afwegen, een dag geen pilletjes, meer pijn dan nu en wel alcohol of pilletjes, lichte coördinatieproblemen en water of fruitsap... Galabal zei je, schuimwijn of champagne (het is niet het onze dus ik heb geen flauw idee wat ze daar schenken), het kasteel in brasschaat, pendelbussen, ja ik denk dat ik toch voor de eerste optie zal gaan. Maar de eerste die mijn linkerschouder aanraakt krijgt er een gratis klop bovenop (of een stiekem pilletje in zijn drankje en dan kan ik zelf kijken wat alcohol en de pilletjes nu net voor effect hebben).
Zo het is bijna tijd voor de kiné zie ik, massages zijn altijd fijn, spontane zijn net iets fijner, maar deze mensen weten wel wat ze doen in tegenstelling tot sommige mensen uit mijn verleden (dit zal geen beschuldiging wezen trouwens maar gewoon een spontane opmerking). Ik zal hier dan ook maar is afsluiten voor ik nog meer begin te zagen (steek het op de pijn en de medicatie!)

Powered by ScribeFire.

was elke maandag maar zondag

Weer een maandag naar de vaantjes.
Een weekend liggen plannen van dat en dat moet ik maandag doen en dan komt daar toch weer de zondagavond roet in het eten strooien. Het feestje was geweldig, ricard mag bij op mijn favoriete dranken lijstje komen en ik lag voor half zes in bed maar toch... het is altijd moeilijk om te beginnen met werken na een leuke avond.
Dus wat staat er dan vandaag op de planning? De planning aanpassen!!
Een dagje luilekker in bed steken met een boek, dekentjes en hopen thee.
(Niet dat dit interessant is voor de buitenwereld, maar er zullen er toch zijn die denken van hiphoi ik ben niet de enige)
Om verder te gaan op gisteren, we begonnen met de plan sjarel van scientica. Een kampvuur, tentjes en warme dranken. Gooi daar nog een boel fijne mensen op en gezelligheid is dan zeker een woord dat naar voor mag komen in een uitleg over de avond. Bij deze nog een compliment richting de organisatie. Dat onze plan sjarel in het tweede semester even gezellig mag worden!
Nu, om twee uur moesten we daar stilletjes aan weg om de omgeving niet te storen tijdens de nachtrust, ja er zijn blijkbaar mensen die zondag op tijd in hun bed kruipen om de week aan te kunnen. Tot vorig jaar was ik ook wel zo iemand, dan werd ik Vice :) en vroeg slapen zal iets voor tijdens de zomervakantie zijn vrees ik.
Soit na plan sjarel besloten enkele nog langs de zak te gaan (de fak van apolloon) en aangezien het toch op mijn weg lag besloot ik dan maar even mee te gaan. Daar hebben ze mij kennis laten maken met een boei ricard, en zo nog een paar erna. En het is goed bevonden om op feestjes naar binnen te werken!
Verder was de muziek weer subliem :), de sfeer zat er in en dat maakte het een heus feestje. Veel blote bovenlijven mogen aanschouwen (de ene al iets vrijwilliger dan de andere) en voorts ook verschoten van enkele mensen . Ja ik heb weer wat reservaties naar anderen toe weggewerkt gisteren. En daar draait zo een avond toch allemaal om, niet?
Nu dat schoolwerk nog, freud ik kom eraan. En dan hopen dat we niet indoezelen in dat warme bed met de lekkere zorgenloos thee.

Powered by ScribeFire.

openbaar vervoer en oudjes

Ik val in herhaling voor de mensen in mijn omgeving maar toch: verdorie ouw dozen, als er op de bus 2 campus staat dan is dat een bus die van het station naar de campus rijdt en terug en geen pendeldienst voor ouw moekes die beslissen om, op uren dat de studenten aankomen, de bus even te nemen.
Ik ben echt niet van zin om met mijn valies tot aan mijn kot te wandelen als ze zoveel weegt als ze vandaag deed.
En dan begint het, je staat daar rustig te wachten tot de bus er is en tegen de tijd dat die aankomt staat er al een roedel bejaarden voor je neus. Als je dan durft aanstalten te maken om op te stappen voor hen dan krijg je een kwade blik met de woorden 'de jeugd van tegenwoordig' langs je neus heen.
Ik haat ze, echt waar. Geef ze allemaal een spuitje, steek ze in homes, maar houdt ze uit mijn buurt AUB.
Ze mogen van mij op elke andere bus stappen en ik sta recht maar neen, ze kiezen steeds de bus uit waar normaal de studenten opstappen om na een weekendje rustig terug naar hun kot te keren en dat is dan ook al niet mogelijk.
Ben ik abnormaal en de enige die er zo over denkt? Aan de blikken van de 'jeugd van tegenwoordig' rond mij te zien toch niet echt neen.
Dus liefste burgemeester van Leuven: graag geen oudjes meer op onze bussen, als we dan toch al geen grote bussen krijgen houdt dan het vuil er zelf ook af!

Powered by ScribeFire.

decadente verjaardagscake

Vorige week is lieve, een vriendin van het thuisfront, 22 geworden.
Samen met nog een andere vriendin, tina, die samen met mij van het studentenleven in leuven proeft, kwam ik op het idee om een cake voor lieve te ontwerpen :)
Een persoonlijke verjaardagscake met een tikje decadentie want 22 word je ook niet elke dag.
Dus vandaag was het zover, we gingen een recept zoeken. Uitgaan van vier vierde is altijd het makkelijkst want daar kan je bijgooien waar je maar zin in hebt.
En vandaag hadden we duidelijk zin in chocolade en andere zoetigheid.
Allebei zot van maltezers was dat onze eerste beslissing, waarna we nog kozen voor chocoladebolletjes en een goede soeplepel ahornsiroop afgesloten met een mespunt kaneel.
Nu kan je niets afgeven als je zelf niet de test hebt doorgaan .... dus wat deden we in plaats van oefeningen economie ? Jajajaaa we maakten cake. En wat voor cake, echt de lekkerste die ik in heel mijn leven al binnenkreeg (en geloof mij dat is al een vrij grote collectie). Met twee stonden we voor de oven te kijken hoe ons kindje groeide en vol ongeduld stonden we te kijken naar de timer.
Om ons een beetje rustig te houden dronken we dan maar een tas warm appelsap met kaneel en toen dat binnen was 'ping' daar ging de timer. Cake uit de oven en aanvallen maar.
Wat ze ook zeggen over dat je eerst cake moet laten afkoelen, dikke zever! Cake moet je warm eten, zeker als er gesmolten chocolade insteekt.
Ja ik weet wat ik deze week op kot ga maken en waardoor ik toch minstens voor 1 dag de favoriet van de gang zal zijn :)
En lieve nog een gelukkige verjaardag! (want zonder jou zouden we nooit op dit idee gekomen zijn)

Powered by ScribeFire.