Mijn held van de dag

Mijn held van de dag is Jef V.
Ik wou een foto opladen maar die bleek veel te groot en net zoals drie vierde van de vrouwelijke wereld wist ik tot een kwartier geleden niet hoe je die handel kleiner moet maken. Ok je kan dat ook opzoeken op het internet maar dat was teveel werk. Het is nog altijd blok en we willen niet teveel tijd verspillen... Ik sprak enkele mensen op msn aan waarvan sommige zeiden dat ze het niet wisten en anderen dan weer dat ze straks iets zouden zeggen want dat ze aan het leren waren. En wachten daar had ik geen zin in. Dus sprak ik Jef aan, en voor ik het wist was mijn foto kleiner! Jeuj! Je moet dat blijkbaar gewoon openen in paint en dan formaat aanpassen.
Ik leerde vandaag weer iets bij dat niet met IO of recht te maken had en een jongen (die niet mijn vriendje is, schaamrood over de wangen) kroonde ik daardoor tot mijn held van de dag. Bij deze ook sorry aan Jens, maar jij mag op andere dagen al mijn held zijn.

Mijn favoriete dier in 2008

Over het algemeen is het geweten dat bospaarden geen grote drang hebben naar veenbessen en kroketjes met roomsaus op oudejaarsavond. Waarom het zo is, daar kan de mens gewoonweg geen flauw idee van hebben. De mens is nu eenmaal geen bospaard. Maar wat we met zekerheid kunnen zeggen is dat als je zo een edel dier een bord voorzet met een heerlijk lapje kalkoen, dampende kroketjes, veenbestaartjes en roomsaus, dat er dan kabouters uit hun woning komen (wat ze anders weinig tot nooit doen als er mensen in de buurt zijn maar als het gaat om borden met eten op oudjaar zijn ze er als de kippen bij…) om de roomsaus van het vlees te halen zodat het paard de kalkoen kan opeten zonder al de rest te moeten aanraken. Het is best een vreemd verschijnsel maar het is niet het enige in de natuur dat onverklaarbaar is. En daarom is het bospaard mijn favoriete dier van 2008.

Stress

STRESS

Help, ik heb last van stress.

Het is namelijk blok, en ik heb er geen zin meer in. Vorige week was ik best blij dat ik eens even zonder al die schoolrompslomp mocht gezellig mezelf wezen en wat lezen op een dag maar blijkt nu dat ik zoveel andere dingen kan doen en dat is niet zo goed...

Ik wisselde al vakken, zodat ik een soort rustige aanloop kan creëren maar ook dat kan mag niet baten. Normaal was het vandaag economie maar ik schakelde over naar een vak waar ik gewoon teksten voor moet aandachtig lezen en er wat verwijzingen tussen steken want het is open boek. Ik moet tegen de zevende nog een paper maken waar ik nog niets voor las, maar ik kreeg een geweldige tip zodat ik er niet veel tijd in moet steken en er toch door zal zijn (ja mijn onderscheiding zal door dit vak staan of vallen) Mijn doelstelling van het begin van het jaar, die je ook bovenaan mijn blog kan lezen is al meer en meer naar de achtergrond gedrongen maar we gaan er nog altijd voor hoor! Alleen ga ik niet dood als het niet zo is, ik ga nog altijd gewoon voor het geen tweede zit hebben.

Maar dan moeten we eerst deze periode overleven, ik studeer in Leuven, dus das de afleiding van de tv al minder en ik kan ook geen twee uur per dag in bad doorbrengen (waar mijn huid mij ook dankbaar voor is) en morgen is het vriendje ook aanwezig in deze gezellige studentenstad en kan ik hem nog eens zien. Want hoeveel ik ook wel waarde hecht aan mijn even gewoon Kelly zijn en met niemand anders echt rekening moeten houden, ik mis toch wel de drukte rond mij. Gisteren kwam de buurmeid even langs voor een kort bezoekje (vandaag moet ze alweer naar huis) en we gingen even iets drinken samen met Jef (een vriend van haar) en ik voelde mij toch alweer een beetje opgepept! Zo opgepept zelfs dat ik heb besloten er nu toch eens deftig in de vliegen, lezen is nu ook zo moeilijk niet en vraagt niet al te veel inspanning dus dat kan ik nu nog wel aan (met een tas thee ernaast natuurlijk)

Voor iedereen in dezelfde situatie: veel blokgenot! Maar het zijn feestdagen dus nu ook niet overdrijven (dat doe ik ook niet )

foto uit de oude doos

Laatst toen ik mijn foto's en muziek aan het overzetten was naar mijn nieuwe pc (bah trouwens, ik heb voor de eerste keer in heel lange tijd microsoft in plaats van mac, nuja de programma's voor school werken deze keer wel deftig en het best een mooi scherm maar toch... even hierop inpikken: ik kreeg een sony vaio, best wel een mooi ding, dat beladen is met vista en ik wil toch even kwijt dat het een vrij flauw afkooksel is van mac maar dat maakt het net iets makkelijker om te wennen, en zei ik al dat hij best wel mooi is? :) ) maar goed, tijdens de transfer kwam ik een foto tegen die ik al een tijdje kwijt was. Een foto van tina, natasja en ik, twee en een half jaar geleden op maanrock. Toen was mijn haar nog kort en oranje en stijl -het was ten tijde van de verkiezingskoorts en ik kon toch niet met mijn geweldige schapenkop op foto's verschijnen?-, en ik zag er ook wel degelijk jonger uit :)
Soit ik wou hem wel delen met de wereld omdat het ongeveer de enige foto is waar ik niet met een gekke kop opsta. Ik heb namelijk een of ander syndroom dat als er een fototoestel naar mij mikt ik de meest onelegante smoelen trek (en geloof dat maar in de vrij letterlijke zin van het woord, de neus omhoog, het hoofd achteruit, een geweldig dubbele kin,... onelegantie ten top dus) vandaar deze jonge foto van mij!
Waarmee ik nu in een bui van heimwee terechtgekomen ben... het is tijd voor een pauze met thee!

krullen?

Daarnet liep ik over straat op weg naar de kiné en iemand die ik ongeveer drie weken geleden leerde kennen zei tegen mij 'kelly jij hebt krullen' dus bij deze een rechtzetting: het is niet omdat ik vaak met stijl haar door leuven huppel dat ik geen collectie pijpekrullen op mijn hoofd heb staan. Alleen is het veel makkelijker om je haar te stijlen en elke ochtend uit je bed te kunnen rollen en te vertrekken zonder eerst een half uur uw haar te moeten fatsoeneren.
En voor die enkele ongelovige mensen bij deze een foto met krullen die ze stiekem namen tijdens het studeren van economie :)

galabal vtk

Vrijdag was het galabal van het VTK in 'tkasteel in brasschaat.
Ja de tijd was er waar om het galakleed uit de kast te halen en mijn haar voor een keertje niet zijn gang te laten gaan maar naar mij te laten luisteren (tem die krullen). Het leek eerst in het gedrang te komen door mijn schouder maar door mijn geweldige kiné heb ik van de avond kunnen genieten zonder al te veel pijn. Die kwam pas de dag erna.
Ik had zelfs een date, de geweldige lucie van wina. Je moet dus echt niet percé een vriend hebben om u te amuseren op een galabal, pak gewoon een vriendin mee en de pret komt ook! En er lopen daar genoeg mannen rond in een kostuum waar je je ogen over kan laten schuiven.
Ik besloot om zelf lasagne verde te maken (1 van mijn specialiteiten al zeg ik het zelf). Gegeten, kleren aangedaan en hups de bus op. Jan had jenever mee op de bus en op voorhand hadden we een fles ciderachtig iets leeggedronken dus ik had al een vrij warm gevoel in mijn buik nog voor ik voet aan wal zette.
Het was er echt ver over daar, ok ingenieurs zullen later wel pakken meer poen scheppen dan de doorsnee filosoof maar op dit ogenblik zijn het nog gewoon studenten en vind ikzelf dat ze niet moeten doen alsof ze overheersers der aarde zijn ofzo :). Maar langs de andere kant zorgden ze ook voor een fijne avond voor mij. Ze hadden daar een soort casino ingericht met hun eigen vtk monopolie geld. En er was alcohol, veel alcohol. Alleen is het toch niet zo een zicht met een galakleed en een pint bier in uw handen. Dus dan dronk ik eerst maar braaf cocktails tot de schroom weg was. Van mijn laatste momenten daar weet ik enkel nog dat ik nogal dissig was op een of andere kerel ( ok eik even onderbreking: de buurmeid roept 'ik ben wel aan het eten man' en terwijl ik naar de tv kijk bedenk ik dat ik dat beter niet had gedaan, ze sneden een heleboel vel weg bij een man die veel was afgevallen en het was goor) goed verder over de avond, normaal ben ik best vriendelijk maar onder invloed van alcohol praat ik nog meer dan anders, mijn humor heeft de neiging een serieus pak droger te worden en blijft commentaar zeker niet onuitgesproken.
De muziek was voorts ook wel fijn, de eddy en freddy disco connection, dezelfde die op lokomotion in onze zaal zijn komen draaien. We zijn tot het einde gebleven en hups de bus op naar huis waar iedereen sliep en wij nogal veel lawaai maakten :) ik zag al op tegen het fietsen en bleek mijn ketting nog eens eraf te liggen ook. Dank u god voor de vrouwelijke charmes die ervoor zorgden dat ik twee jongens kon overtuigen om mij te helpen en dat onder het wel duizend keer dank u zeggen en ook iets dat ze mijn redders waren. Bwa veel meer valt er niet te zeggen, alleen dat het een heel fijne avond was, en dat ik uitkijk naar het volgende galabal. Zeker nu ik mijn nieuw kleed heb.
Dit zal niet echt interessant geweest zijn om te lezen, maar het meedelen deed mij toch weer even aan vrijdag denken.

Powered by ScribeFire.

iedereen heeft recht op zijn portie geluk

Net naar hou van ons aan het kijken op tv.
Hilarisch, een militair en een vrouw van italiaanse afkomst.
Ik kreeg spontaan een krop in mijn keel bij het zien van al die meligheid en moest dan ook luidkeels meedelen aan mijn buurmeisje dat iedereen recht heeft op zijn portie geluk!
Uit de zetel krijg ik nu de commentaar dat hij aan het wenen is en dat ze zo verliefd zijn.
Ze zitten in de auto en zien er zo gelukzalig uit. Ik moet er spontaan van kotsen, de man heeft een lach tot achter zijn oren en de vrouw draagt het stomste juweel dat je ooit hebt gezien (dat kreeg ze als cadeau van hem met de vraag of zij dat zou willen dragen).
Ah de liefde, het is als en bloem en begint stilletjes aan open te bloeien (of zo zegt de man toch)

Powered by ScribeFire.